STATYSTYKI
Logowań: 83668
W tym dziś: 0
Zamówienia: 2
Przypisany awatar: 376
Wysłanych SMSów: 5721
Karty z QRCode: 36
Schowki (łącznie): 14768
Największy schowek: 1870
Korzystających z nich: 1548
Aplikacja moblina
e-biblioteka MATEUSZ2
Logowań na konto: 19
Prolongat pozycji: 0
Przeszukań po kodzie: 174
Sekret hiszpańskiej pensjonarki
| Odpowiedzialność: | Eduardo Mendoza ; tł. Marzena Chrobak. |
| Hasła: | Powieść hiszpańska |
| Adres wydawniczy: | Kraków : "Znak", 2004. |
| Opis fizyczny: | 173, [3] s. 20 cm. |
| Uwagi: | Tyt. oryg.: El misterio de la cripta embrujada. |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Nowości z działu Kryminalna:
Posty: 55
Wysłany: 2011-03-13 15:26:06
Gdy tak przypadkiem trafiły w moje ręce w podobnym czasie "Ślepa wiara" Bena Eltona i niniejsza pozycja Eduardo Mendozy, można odnieść wrażenie, że są to dzieła idealnie przeciwstawne: O ile Elton próbuje poruszać poważne globalno-społeczne tematy, zaś robi to w całkowicie pozbawiony wdzięku i polotu sposób, o tyle Mendoza pisząc o perypetiach niereformowalnego lumpa i jego bzdetnych śledztwach czyni to w tak uroczy sposób, że w jego słowach nawet wyjście szczura ze śmietnika brzmiałoby niczym inwokacja.
Porównania to może brzydka rzecz, lecz styl pisania Mendozy nieodzownie nasuwa mi na myśl dwa nurty: kryminały Raymonda Chandlera (gdzie detektyw Marlowe ciągle dostawał czymś po głowie, lecz szklaneczka trunku zaraz łagodziła mu trudy egzystencji) i serię nasyconych ironicznym patosem powieści Guareschi'ego o Don Camillo.
Mendoza bawi się czytelnikiem, podsuwając mu niemalże pod sam nos "hollywoodzkie" sceny, po chwili zaraz balansując na krawędzi ironii, autoironii, przewidywalności i braku przewidywalności. Bohaterowie są dalecy od mitologii, a bliscy nam, bo pełni ludzkich słabości.
Czytanie tego to marnotrawstwo czasu - ale jakże miłe to marnotrawstwo! - a zarazem antidotum na smutek i codzienność.