

Boję się o ostatnią kobietę
Każdy wiersz, nawet najbardziej rozgadany, wymaga precyzji. Wiersz małomówny wymaga jej jednak najwięcej - ma najmniej podejść do czytelnika, dostaje najmniej szans. Debiut Joanny Bociąg to książka skonstruowana niezwykle precyzyjnie, to przykład poetyckiej pracy redukcją, która nie odbiera złożoności temu, co przedstawione. To tom pomyślany i pisany jako całość, w którym uważność
czytelnika zostanie nagrodzona odkryciem opowieści wcale nie minimalistycznej, przeciwnie - wielowątkowej, bogatej, podszytej niepokojem, może nieco neurotycznej, ale przecież jakże opanowanej.
[Marta Koronkiewicz]
Odnajduję w tych wierszach jakąś nieokreśloną tajemnicę, tak jakby w trakcie opowieści opowiadający zawieszał głos i patrzył w oczy temu, który słucha. I - co dla mnie ważne - jest w tym świeżość spojrzenia i uważność!
[Małgorzata Lebda]
Odpowiedzialność: | Joanna Bociąg ; [ilustracje: Piotr Zdanowicz]. |
Seria: | Biblioteka Laureatów Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina |
Hasła: | Kobieta Wiersze Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Łódź : Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Łódź ; Dom Literatury w Łodzi ; Łódź Kreuje, 2020. |
Wydanie: | Wydanie I. |
Opis fizyczny: | 49, [9] stron : ilustracje ; 17 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Poezja. |
Powstanie dzieła: | 2020 r. |
Twórcy: | Zdanowicz, Piotr. (1985- ). Ilustracje |
Powiązane zestawienia: | Poezja polska |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)