Biblioteka Publiczna

Kiki van Beethoven

Tyt. oryg.: "Quand je pense que Beethopven est mort alors que tant de crétins vivent suivi de Kiki van Beethoven ".

Autor: Schmitt, Éric-Emmanuel

"Uważacie, że jestem szalony, próbując ująć w zdania to, co muzyka opowiada w dźwiękach? Nie sądzę" - tak Eric Emmanuel Schmitt podsumowuje treść swojej nowej książki. Zawiera ona krótką opowieści o Kiki, staruszce, która pewnego dnia stwierdza, że uwielbiana kiedyś muzyka Beethovena nie wywiera już na niej żadnego wrażenia. Żeby móc ponownie "usłyszeć" muzykę, Kiki musi

pogodzić się ze stratą ukochanego syna i odnaleźć wewnętrzny spokój.

Druga część to esej zatytułowany "Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł a tylu kretynów żyje." - tytuł ten oryginalnie nosi cała książka i wydaje się on bardziej trafiony - sama historia Kiki jest bowiem nie tylko bardzo krótka - ma zaledwie sześćdziesiąt jeden stron - ale i wydaje się jedynie wstępem do rozważań zawartych w eseju.
Opowiadanie o Kiki utrzymuje podobny poziom, co pozostałe utwory Schmitta. Sam esej wydaje się początkowo nieco słabszy - podobnie zresztą jak poprzedzające "Kiki van Beethoven" wydane wcześniej "Moje życie z Mozartem". Największym zarzutem stawianym autorowi w tej sytuacji jest pewna wtórność. "Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł a tylu kretynów żyje" powtarza wiele myśli zawartych w "Moim życiu." . Przybierają one jednak inną formę - Schmitt swobodnie dzieli się z czytelnikiem swoimi refleksjami, traktując go jako równorzędnego partnera, nie ubiera myśli w formę listów.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)