Biblioteka Publiczna

Co mówią kamienie Wenecji

Autor: Bieńkowska, Ewa

Pisząc swoje impresje o Wenecji, Bieńkowska wpisuje się w długą tradycję litercką, jednak jej książka nie jest przeciążona erudycyjnymi cytatami. Esej opowiada o dwóch sposobach przeżywania pobytu w Wenecji - doświadczaniu zmysłowego piękna świata i kontemplacji sztuki. Bieńkowska pisze pięknie o malarstwie Guiorgione, Tycjana, Lotta, Tiepola... Interesuje się także historią miasta,

rozważając dzieje jego republikanizmu i wspominając o czasach karnawałów. Co dziwne, Wenecja tej podróżniczki nie jest, jak dotąd najczęściej, krainą melancholii. Jest raczej miejscem zwycięstwa człowieka nad chaosem na zewnątrz (miasto wzniesione na lagunie!) i wewnętrz siebie.Jak żadne inne miasto Wenecja przywraca wyobraźni funkcję żywotną, pozwalającą zadomowić się na nowo na ziemi. Świat staję się bogatszy, ujawnią się w nim niespodziewane obszary, jakby rozchylać kolejne zasłony i iść za znakiem niewidzialnej ręki. A najbardziej niezwykłą operacją wyobraźni jest jej działanie na czas, poszerzanie czasu bezpośrednio przeżywanego o czas historyczny zatrzymany w dziełach sztuki. W istocie, w takich chwilach dokonujemy nie tylko przeskoku w przeszłość, ale i subtelnej pracy nad naszą teraźniejszością, modyfikujemy czy też na nowo komponujemy jej składniki.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)